میزان شیوع و علل آسیب های ناشی از وسایل نوک تیز و برنده و عملکرد کارکنان مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان در سال ۱۳۸۶

مقدمه و اهداف: آسیب های ناشی از وسایل نوک تیز، یک خطر مهم شغلی برای کارکنان بهداشتی و درمانی محسوب می شود. لذا مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان شیوع و علل آسیب های ناشی از نیش سوزن اقدامات پس از آن در پرسنل مراکز درمانی دانشگاه علوم پزشکی زاهدان صورت گرفت. روش کار: در این مطالعه مقطعی، 231 نفر از کارکنان درمانی شاغل در بیمارستان های آموزسی شهر زاهدان در سال1386 به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای بررسی شدند. داده ها از طریق پرسشنامه جمع آوری و با استفاده از نرم افزارspss 13 تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج: 1/77% از افراد مورد بررسی زن، 4/56% از آنان کارشناس و 7/50% پرستار بودند. میانگین سنی 1/8±34 سال بود. شیوع نیش سوزن در بین کارکنان مراکز درمانی در طول دوره کاری 9/64% بود و از این گروه 2/57% بیش از دو بار آسیب دیده بودند. سرسوزن با 4/55%، بیشترین میزان آسیب را تشکیل می داد، و بیشترین موقعیتی که افراد دچار آسیب شده بودند هنگام خون گیری و تزریق با فراوانی 6/54% بود. آنالیز رگرسیون چند متغیره نشان داد که آسیب ناشی از وسایل نوک تیز در افراد با سواد دانشگاهی در مقایسه با دیپلم و پایین تر 60% کمتر بود و به ازای هر سال افزایش سابقه کار، خطر آسیب 5% افزایش می یافت. نتیجه گیری: یافته های این مطالعه ضرورت اقدامات آموزشی و پیشگیری کننده در مراکز درمانی به ویژه گروه های با خطر بالا را نشان می دهد.